Ik kies ervoor om vandaag te staken. Staken voor goed onderwijs voor de toekomstige generatie van Nederland. Goed onderwijs omdat er voldoende tijd is voor de leerkracht om aandacht te geven aan alle leerlingen in zijn of haar klas. In tegenstelling tot veel andere besturen heeft ons bestuur tot op heden aangegeven niet door te betalen, toch kies ik ervoor om niet te werken vandaag!
Hebberig?
Ik kan me er een beetje aan ergeren dat er door media en sommige politieke partijen een beeld ontstaat in Nederland dat leerkrachten te hebberig zijn. Er wordt in het regeerakkoord immers geld beloofd voor het primair onderwijs. Dat klopt! Ik ben ook heel blij met dat beloofde geld. Het lijkt erop dat de huidige regering erkent dat het basisonderwijs een financiële impuls nodig heeft. Alleen is er geen aandacht voor de dringende noodzaak van het benodigde geld. Er wordt namelijk de komende vier jaar stapsgewijs in het primair onderwijs geïnvesteerd, maar de broodnodige investering zal pas over vier jaar plaatsvinden. Dit is niet vier jaar te laat, maar naar mijn idee zelfs vele jaren te laat. In 2018 komt er 10 miljoen ‘extra’ naar het primair onderwijs. Na rekenen komt dit neer op ongeveer 1500 euro per school, dit is nog niet eens een onderwijsassistent voor één maand. Daarnaast moet ik eerlijk zeggen dat ik wat wantrouwend ben geworden richting de politiek…… wie zegt immers dat dit geld er over vier jaar nog is? Het lijkt erop dat buitenlandse bedrijven voor de regering belangrijker zijn dan het onderwijs van de toekomstige generatie.
Ouder
Zelf ben ik ook ouder van (nu nog) twee dochters. Mijn oudste is 7 en zit in groep 4, een groep van 31 leerlingen. Op haar school is een leerkracht met pensioen gegaan. Natuurlijk werd dit voorzien door de school en is men tijdig gestart met sollicitaties voor een nieuwe leerkracht. Deze leerkracht is inmiddels gevonden, maar kan pas 2 maanden na het afscheid van de vorige leerkracht beginnen. Dit betekent dat de groep van de gepensioneerde leerkracht 2 maanden lang verdeeld wordt over twee andere groepen. Dit zorgt voor groepen van meer dan 40 leerlingen! Natuurlijk wil de school van mijn dochter dit ook liever niet, maar het is denk ik de beste oplossing die ze hebben kunnen kiezen en heb bewondering voor de leerkrachten die deze maanden voor deze pittige taak staan.
Heden
Inmiddels sta ik zelf nog 1,5 dag voor de groep en ben ik twee dagen werkzaam als intern begeleider. Ik zie om me heen (zowel op eigen school, maar ook op heel veel andere scholen) heel veel verschillende, maar zeker bevlogen en hard werkende collega’s. Collega’s die passend onderwijs al jaren handen en voeten geven door zoveel als mogelijk is tegemoet te komen aan de onderwijsbehoeften van heel veel verschillende leerlingen die allen hun eigen problematiek kennen. Dit zorgt ervoor dat sommige leerkrachten het gevoel hebben te jongleren om tegemoet te komen aan alle leerlingen in hun groep. Sommige leerkrachten branden hierdoor op.
Daarnaast hebben we te maken met een CAO waar vele leerkrachten niet achter staan. Het fenomeen opslagfactor roept bij menig leerkracht de nodige jeuk op. Ik schreef hierover al eens eerder dit blog: ‘De opslagfactor’.
Op facebook en op verjaardagen hoor ik soms voormalig leerkrachten die ervoor gekozen hebben om te gaan werken in andere sectoren, meestal worden dan de redenen werkdruk en salaris gegeven. Niet geheel onbegrijpelijk, aangezien beiden (op een geheel eigen manier) kunnen bijdragen aan werkplezier. Ook over het salaris van leerkrachten schreef ik al eens eerder een blog: ‘Geluiden uit het onderwijsland‘
Toekomst
De kinderen die nu naar de basisschool gaan, staan over een jaar of 15 aan de start van hun arbeidsleven. Zij zijn de toekomst van onze samenleving: de bakker, leidster, advocaat, dokter, minister, leerkracht, wetenschapper of programmeur. Zij bedenken misschien later het geneesmiddel tegen ….. of zijn verantwoordelijk voor de opvang van onze kleinkinderen. Kunnen zij echter wel het beroep gaan uitoefenen wat wij over 15 jaar hard nodig hebben, hebben zij dan wel het onderwijs kunnen genieten wat zij nodig hebben voor hun toekomstige baan?
Hoe ziet mijn dag staken eruit?
Op de Facebookgroep PO in Actie zie ik diverse ludieke acties voorbijkomen. Ik ben heel eerlijk, ik heb geen ludieke actie bedacht (ik zou ook niet weten wanneer ik dit had moeten bedenken, iets met werkdruk….), maar heb zeker bewondering voor alle bijzondere acties die ik voorbij zie komen. Zoals al gezegd heeft ons bestuur, tot op heden, aangegeven niet door te betalen deze stakingsdag. Ik ben daarom, als lid van de vakbond CNV, samen met een groep collega’s naar één van de 27 bioscopen gegaan die CNV onderwijs heeft geregeld. Daar heb ik gekeken naar de film ‘Wonder’. Een film over een jongentje die is geboren met een afwijking aan zijn gezicht die voor het eerst naar school gaat. Toegegeven, eerst was ik nogal sceptisch over het ‘naar de film gaan’ als vorm van staken, maar ik ben mijn vakbond dankbaar dat ik deze film mocht bekijken. Met het inleveren van mijn stakingsoproep heb ik daarnaast recht op een stakingsuitkering (die een gedeelte van het salaris wat ik moet inleveren kan vervangen), wel fijn aangezien de kosten van BSO en kinderopvang op een dergelijke dag wel gewoon doorlopen. Om deze kosten van de BSO niet te hoog te laten oplopen ben ik daarna mijn oudste dochter gaan halen en hebben we samen een gezellige middag gehad. Ik heb er bewust voor gekozen om, tijdens deze niet doorbetaalde stakingsdag, ook niet te werken (wat ik tijdens andere, wel betaalde dagen wel heb gedaan).
Een droombeeld?
De 1,4 miljard euro die volgens de diverse organisaties in het PO is uitgerekend is de benodigde injectie om de werkdruk van leerkrachten aan te pakken en de salarissen van de leerkrachten weer wat gelijkwaardiger in de HBO markt te zetten, waardoor er mogelijk weer meer studenten gaan kiezen voor dit enorm leuke vak en waardoor leerkrachten (en ook ik hoop op wat meer mannen zodat leerlingen het beste van beide kunnen leren) in het primair onderwijs les willen blijven geven (dit zorgt dan direct al voor een werkdrukverlichting: immers meer mensen om taken over te verdelen).
Op mijn verlanglijstje voor de toekomst, voor het onderwijs dat ik iedere leerling gun…….daarop staan, voor een school van ongeveer 300 leerlingen, de volgende dingen:
- Eén leerkracht op een groep van maximaal 25 leerlingen, zodat alle leerlingen het gevoel kunnen krijgen gezien te worden en er ruimte is in een lokaal om te leren (zowel door instructies van de leerkracht, als van een, door de leerkracht gecreëerde, leeromgeving die de leerling prikkelt en inspireert).
- Goed werkend internet en bij de school passende (digitale) verwerkingsprogramma’s voor leerlingen.
- Eén fulltime RT-leerkracht op school, zodat we alle leerlingen (zowel hoogbegaafd als met een leerprobleem) veel meer tegemoet kunnen komen.
- Een vakleerkracht gym, zodat de groepsleerkracht tijdens de gymles kan observeren (ik vind observaties een geweldig instrument om de leerling en de groep beter te leren kennen), individuele gesprekjes kan hebben met leerlingen en soms wat administratie kan wegwerken.
- Eén onderwijsassistent per één tot maximaal twee groepen zodat de leerkrachten geen handen en ogen tekort komt bij de differentiatie op drie niveaus (een prachtig idee!).
Hoe heb jij deze stakingsdag besteed en hoe zie jij de toekomst van het onderwijs graag?
