Recensie: Kom erbij

Opeens staat er iets op het veldje, op jouw veldje. Iets wat er gisteren nog niet was. Het is afgezet met een rood-wit lint en er staat een bordje bij…. “Niet aankomen”. Wat doe je dan? Een boekrecensie van het prentenboek ‘Kom erbij’

Het verhaal

Kit en Pelle zien op hun veldje een rood-wit lint. Hierbij staat een bordje: “Niet aankomen” Achter het lint ligt een geel doek met daarop allemaal gekleurde stippen. Kit klimt onder het lint door en gaat op het doek zitten. Samen met Pelle speelt ze dat het een paard is. Ajoub komt ook bij het veldje kijken en hij vraagt wat Pelle en Kit aan het doen zijn. Eerst is er maar plaats voor twee op deze ‘nachtmerrie’, maar Kit bedenkt dat ze nu zit op een kameel. Voor Ajoub is er plaats genoeg: ‘Kom erbij’.

Mijn mening

Elke keer weer komen er nieuwe kinderen op het veldje kijken en steeds meer kinderen spelen mee met het fantasiespel. Juist deze fantasie vind ik erg leuk in het boek. De kinderen wordt ook geprikkeld om hun fantasie te gebruiken. Wanneer er iemand bijkomt is namenlijk op de platen alleen de vorm van het nieuwe fantasiedier te zien. Zo kun je aan de kinderen waaraan voorgelezen wordt vragen op wat voor dier de kinderen in het boek nu weer zullen rijden. Ik vind het erg leuk om zo samen met de kinderen te fantaseren. Ook kun je samen verder fantaseren: wat zou er allemaal nog meer onder het kleed verstopt zitten? Hierop wordt namelijk geen antwoord gegeven in het boek. Hier zou je allerlei leuke knutselopdrachten aan kunnen verbinden.

Milja Praagman maakt mooie en fantasierijke prentenboeken. De platen dagen de kinderen uit tot fantaseren en eigenlijk is de tekst erbij helemaal niet nodig om het boek toch te laten spreken.