Het is weer de tijd van de CITO toetsen. Dit betekent een tijd waarin vaak, ongewenst en onbedoeld, wat spanning is rondom de uitslagen van deze toetsen. Speciaal daarvoor maakte ik enkele jaren geleden een brief…..
Zin (en onzin) van CITO
Over de CITO LVS toetsen is al veel geschreven. Als leerkracht vind ik het altijd wel een spannende periode. Hoe verhouden mijn lessen en de lesstof die ik heb aangeboden zich tot de landelijke doelen? Wat moet verbeteren en wat gaat al heel goed?
Dit schooljaar mocht ik als intern begeleider een cursusdag bijwonen over ontwikkelingsgericht werken. Ik vond een uitspraak van de cursusleider erg mooi: ‘CITO is een thermometer die je twee keer per jaar in je groepen en in je school stopt. Je kijkt hiermee wat de huidige stand van zaken is en op basis hiervan beoordeel je welke werkpunten je hebt voor je groep(en) en je school.’ Ook werd toen verteld dat we CITO niet moeten gebruiken om op basis van deze test leerlingen in een niveaugroep te plaatsen. Voor mij ook een eyeopener, methodetoetsen zijn echter veel betrouwbaarder aangezien er hier meer van zijn.
Misschien kan de onderstaande brief jou helpen om samen met je leerlingen de spanning een beetje van CITO af te halen?
