Recensie: De gelukkige leraar

Een no-nonsens boek over het onderwijs dat lekker wegleest en waarbij je regelmatig denkt ‘Inderdaad’, dat is het boek ‘De gelukkige leraar’ van (juf) Maike. Ik vertel je graag waarom dit boek een must-read is voor iedere leerkracht.

De gelukkige leraar

Over het boek

Het boek ‘De gelukkige leraar’ is het schrijfdebuut van blogger en leerkracht Maike Douglas-Westland. Als leerkracht is ze in 2012 begonnen met een eigen website waarop ze informatie geeft, boeken reviewt en lesmaterialen deelt. Daarnaast heeft ze inmiddels ook een module ontwikkelt over werkdrukverlichting. Ook heeft ze samen met juf Inger al twee ‘leerkrachtscheurkalenders’ op haar naam staan.

Wat draagt het boek bij?

Tijdens het lezen heb je het idee dat Maike vertelt over haar zoektocht in de mogelijkheden die je hebt om zelf het vak leerkracht te verbeteren. Door haar eigen zoektocht en ervaringen heeft ze ook veel tips die ze met je deelt. Deze tips en de ervaringen zijn verdeeld over 7 verschillende hoofstukken die verschillende onderwerpen aanboren. Zo kun je lezen over het belang om voor jezelf op te komen, je rechten en plichten, emoties en gevoelens en plannen. Ook is er een hoofdstuk dat speciaal is geschreven voor startende leerkrachten. In het boek worden theorieën rondom goed voor jezelf zorgen gekoppeld aan de praktijk.

Naast eigen ervaringen heeft Maike ook andere leerkrachten geïnterviewd voor dit boek. Ook hun ervaringen zijn meegenomen en hebben geleid tot praktisch uitvoerbare tips. Maike zegt het als volgt ‘Er is zoveel mogelijk om het onderwijs te verbeteren, het vak nog leuker te maken én daarnaast genoeg tijd over te houden voor jezelf. Dat begint bij je klas, maar kan vervolgens ook in je school, je stichting en uiteindelijk landelijk'(p.11). De tips en adviezen die Maike in dit boek geeft kunnen je helpen om jouw onderwijs te verbeteren.

Mijn mening

Het boek leest niet zoals een studieboek, het leest heerlijk weg op de bank of in de tuin. De gelukkige leraar roept herkenning op en nodigde mij uit om als leerkracht te reflecteren op hoe ik de dingen zelf ervaar, beetpak en uitdraag. Het boek drukte mij weer even op de feiten: ik heb als leerkracht ook heel veel rechten. Pak ik die wel? Adviezen over kritisch kijken naar de normjaarkaart ga ik zeker opvolgen. Ik ben me altijd goed bewust van wat er in staat, maar het naleven doe ik iets minder goed. Tijd om hiermee aan de slag te gaan.

Een klein stukje dat ik graag wil delen uit het boek: ‘Je moet je veilig voelen om je zegje te doen. Niet klagen tegen je collega’s na een vergadering, maar tijdens de vergadering opkomen voor je belangen. Natuurlijk kunnen je schoolleiding en collega’s hiervoor zorgen, maar het is ook een cultuurverandering die we zelf in gang kunnen zetten. Begin bij jezelf, lekker cliché, maar waar. Daarmee inspireer je ook anderen’ (p.24)

Ik denk dat dit kleine stukje tekst, erg veel waarde kan hebben wanneer iedereen hier ook echt naar handelt. Het zorgt voor meer geluks- en plezierbeleving bij leerkrachten én zal daardoor ook echt bijdragen aan beter onderwijs. Niet achteraf klagen, maar meepraten en meedenken. Juist de verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en je eigen vak en dit ook verwoorden zorgt denk ik voor een veel fijnere werksfeer.

Wat ik knap vindt aan Maike is dat ze zichzelf in dit boek echt kwetsbaar opstelt. Ze deelt niet alleen positieve ervaringen, maar ook de mindere. Als lezer mogen we meekijken in haar leerproces, waardoor wij ook weer kunnen leren. De prijs is vriendelijk, waardoor het ook erg leuk is om cadeau te doen. Zo heb ik Maike gevraagd twee exemplaren te signeren die ik cadeau ga geven aan het einde van het schooljaar.